عكس تمام عالم در یك قاب كوچك
پلات عكس تمام عالم در یك قاب كوچك
به گزارش پلات به نقل از خبر آنلاین، در مركز این تصویر، خورشید جای گرفته و رو به بیرون، به ترتیب شاهد سیارات داخلی و خارجی، كمربند كوییپر، ابر اورت، منظومه سه ستاره ای آلفا قنطورس (نزدیك ترین همسایه خورشید)، بازوی مارپیچی برساووش، كهكشان راه شیری، كهكشان آندرومدا و دیگر كهكشان های همسایه، شبكه كیهانی، تابش ریزموج زمینه كیهانی و درنهایت، پلاسمایی نامرئی خواهیم بود كه بعد از مهبانگ (انفجار بزرگ)، عالم را فرا گرفته بود. برای مشاهده عكس در ابعاد بزرگ، اینجا را كلیك كنید. عالم مشاهده پذیر، كره ای به مركز زمین (با كمی اغماض، منظومه شمسی) است كه نور اجرام درون آن طی ۱۳٫۸ میلیارد سالی كه از عمر عالم می گذرد، فرصت داشته تا به ما برسد و به ما امكان دهد تا آن ها را ببینیم. به علت انبساط عالم، شعاع عالم مشاهده پذیر امروزه ۴۶٫۵ میلیارد سال نوری (قطر ۹۳ میلیارد سال نوری) است. این تصویر را موسیقی دان و هنرمندی خوش ذوق به نام «پابلو كارلوس بوداسی» طراحی نموده است. او با استفاده از نقشه های لگاریتمی عالم كه پژوهشگران دانشگاه پرینستون آن را استخراج كرده اند و تصاویری كه تلسكوپ های فضایی ناسا از اجرام دور و نزدیك ثبت كرده اند، این نقشه را آماده كرده است. پژوهشگران دانشگاه پرینستون برای استخراج نقشه های لگاریتمی عالم از داده های گردآوری شده در «پروژه اسلون برای نقشه برداری دیجیتالی از آسمان» یا به اختصار «SDSS» بهره جسته اند. پروژه SDSS بیش از ۱۵ سال است كه با استفاده از تلسكوپی ۲٫۵ متری در نیومكزیكو، دقیق ترین نقشه های سه بعدی را از عالم تهیه كرده و هم اكنون طیف بیش از ۳ میلیون جرم نجومی را گردآوری كرده است. نقشه های لگاریتمی، بهترین روش برای به تصویر كشیدن ساختار عظیمی مانند جهان مشاهده پذیر هستند؛ زیرا هر واحد روی محور متناظر با افزایش ۱۰ برابری فاصله اجرام است. البته نقشه های لگاریتمی موجود مانند آنچه پژوهشگران دانشگاه پرینستون در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) استخراج كردند، جلوه بصری چندانی ندارند. بنابراین بود كه بوداسی تصمیم گرفت نقشه ای زیبا و هیجان انگیز را رسم كند. منبع: ساینس آلرت ۵۴۵۴
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب