دلیل خودداری برخی كارگاه ها از اجرای طرح طبقه بندی مشاغل
به گزارش پلات درحالی كه برابر قانون، همه كارگران شاغل در كارگاه های مشمول قانون كار شامل قرارداد موقت، دائم و فصلی باید مشمول طرح طبقه بندی مشاغل شوند و مزد و مزایای آنها در چارجوب این طرح پرداخت گردد، اما بعضی كارگاه ها بدون درنظر گرفتن این امر، از اجرای طرح خودداری می كنند.
به گزارش پلات به نقل از ایسنا، طبقه بندی مشاغل با هدف جلوگیری از بهره كشی از كار دیگران، استاندارد سازی مشاغل، استقرار مناسبات صحیح كارگاه یا بازار كار در زمینه مزد و مشخص بودن شرح وظایف و دامنه مسئولیت مشاغل مختلف در كارگاه اجرا می شود.
در كشور ما از سال ۱۳۵۲ قوانین و مقررات مختلفی در ارتباط با اجبار اجرای طبقه بندی مشاغل در كارگاههای مشمول قانون كار به تصویب رسیده و اجرایی شده اما آخرین قوانین در این زمینه به قانون كار و مواد ۴۸ و ۴۹ قانون برمی گردد كه آئین نامه ها و دستورالعمل های اجرایی آن تصویب و ابلاغ گردیده است.
برابر ماده ۴۸ قانون كار به منظور جلوگیری از بهره كشی از كار دیگری وزارت كار موظف است نظام ارزیابی و طبقه بندی مشاغل را با استفاده از استاندارد مشاغل و عرف مشاغل كارگری در كشور تهیه كرده و به اجرا درآورد. همینطور به باعث ماده ۴۹ قانون كار برای استقرار مناسبات صحیح كارگاه در زمینه مزد و مشخص شدن شرح وظایف و دامنه مسئولیت مشاغل مختلف در كارگاهها، كارفرمایان موظفند با همكاری كمیته طبقه بندی مشاغل كارگاه یا موسسات ذیصلاح این طرح را تهیه و بعد از تایید وزارت كار در كارگاه به اجرا درآورند.
كارشناسان اجرای طبقه بندی مشاغل را در افزایش بهره وری كارگاه و واقعی شدن حقوق نیروهای كار موثر می دانند و معتقدند ارتقای شغلی تنها به نفع كاركنان نییست و برای كارفرمایان و صاحبان كسب و كار هم در دراز مدت مزایای بسیاری به دنبال دارد.منظور از طرح طبقه بندی مشاغل این است كه كاركنان و كارگران مشمول قانون كار با رعایت شرایط احراز پیشبینی شده در شناسنامه شغلی از گروه و مزد شغل و مزد سنوات برخوردار می شوند. برپایه دستورالعمل اجرایی این طرح، طبقه بندی مشاغل در كارگاه های بالای ۵۰ نفر كاركن الزامی است؛ در واقع این طرح در كارگاه هایی كه به حد نصاب ۵۰ نفر كارگر یا بیشتر از آن می رسند به اجرا در می آید. البته این مسئله سبب شده درصد بالایی از كارگران به صورت خودكار از این امتیاز محروم بمانند چون كارگاه های زیر ۵۰ نفر از این طرح مستثنا شده اند هر چند كه درحال حاضر بعضی از كارگاه های بالای ۵۰ نفر از اجرای طبقه بندی مشاغل خودداری می كنند.
تمام كارگاه های مشمول قانون كار با ماهیت دولتی، خصوصی و تعاونی در چارچوب انجام كارهای خدماتی، عمرانی، آموزشی و... می توانند مشمول طرح طبقه بندی مشاغل شوند. شركت های پیمانكاری حقیقی یا حقوقی با هر تعداد پرسنل و هر نوع فعالیتی مشمول اجرای طرح طبقه بندی مشاغل هستند. كارگران با قراردادهای موقت هم در هر شركتی حتی پیمانكاری مشمول این طرح قرار می گیرند.
حاتم شاكرمی معاون روابط كار وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی افزایش بهره وری و روحیه كار، ایجاد تعادل در بازار كار، پاسخگویی به نیازهای سیستم جبران خدمت، هم افزایی میان كارگر و كارفرما و كاهش دعاوی كارگری و كارفرمایی را همچون اهداف طرح طبقه بندی مشاغل عنوان می كند.
به گفته وی، با عنایت به رشد پدیده جهانی شدن اقتصاد، توسعه فناوری ها و تحولات تكنولوژیكی، گسترش بخش خدمات و تغییرات بیش از پیش نظام اقتصادی و روابط كار صنعتی، ضرورت تغییر بازبینی در نظام طبقه بندی مشاغل و تحول در مدیریت منابع انسانی امری لازم است.
معاون وزیر كار درعین حال پیمانكارانی كه تحت هر شرایطی با شركت های پیمان دهنده قرارداد داشته و فعالیت می نمایند را ملزم به تبعیت از طرح طبقه بندی مشاغل كارگاه اصلی می داند.
بسیاری از كارشناسان اجرای طبقه بندی مشاغل را در افزایش بهره وری و واقعی شدن حقوق نیروهای كار موثر می دانند و معتقدند ارتقای شغلی تنها به نفع كاركنان نییست و برای كارفرمایان و صاحبان كسب و كار هم ارزش و اهمیت بسزایی دارد. به زعم آنها ارتقای شغلی علاوه بر آنكه به افزایش روحیه كار در كاركنان منجر می شود و خلاقیت كاری را بالا می برد، در بلندمدت برای كارگاه و كارفرما مزایای بسیاری به دنبال دارد.
بزرگترین مزیت طرح طبقه بندی مشاغل ایجاد انگیزه بیشتر در بین نیروهای كار و افزایش خلاقیت و بهره وری در بنگاه است. هر چه سابقه فرد بیشتر شود گروه شغلی او ارتقا یافته و به همان نسبت حقوق بیشتری دریافت می كند.علیرضا حیدری كارشناس حوزه كار درباره مزیتهای اجرای طبقه بندی مشاغل در بنگاهها به ایسنا می گوید: طبقه بندی باعث ارتقای شغلی نیروی كار می شود و با اجرای آن در بنگاه، كارگر ساده و ماهر از امتیازات متفاوتی به لحاظ مهارت و تخصص برخوردار می شوند؛ همینطور میزان تحصیلات، سوابق كاری و تجربه آنها در ارتقای شغلی لحاظ می شود.
وی افزایش روحیه و انگیزه كار و جلوگیری از تضییع حقوق كارگران را از دیگر مزیتهای اجرای طرح دانسته و می افزاید: با اجرای طبقه بندی، ضریب ریالی حقوق و گروه پایه فرد افزایش یافته و زمانی كه در مجموعه تخصص پیدا كرد به تدریج پایه شغلی او هم بالا می رود.
این كارشناس حوزه كار اجرای این طرح را جزو مطالبات كارگران می داند و در مورد كارفرمایانی كه طبقه بندی مشاغل را اجرا نمی كنند، می گوید: با عنایت به آنكه اجرای طرح الزامی است اگر كارفرمایی بهر دلیلی از اجرای طرح خودداری كند وزارت كار راسا طرح را اجرا و هزینه های كارشناسی را از كارفرما دریافت میكند.
حیدری اعتقاد دارد برای شناسایی كارگاهها نیازی به رجوع بازرسان كار نیست چون كه فهرست كارگاهها و كارفرمایان در ادارات بیمه تامین اجتماعی وجود دارد و وزارت كار می تواند با استخراج كارگاههای بالای ۵۰ نفر كارگر كه دارای شناسنامه و شماره كارگاهی هستند كارفرمایان را ملزم به اجرای طرح كند و در صورتیكه كارفرما به تكلیف قانونی خود عمل نكرد به جای كارفرما طرح را اجرا نماید.
بزرگترین مزیت طرح طبقه بندی مشاغل این است كه باعث ایجاد انگیزه بیشتر در بین نیروهای كار و افزایش بهره وری در بنگاه می شود و افراد با عنایت به وظایف محوله و انجام كار مفید و موثر و مواردی همچون افزایش سابقه و مدرك تحصیلی ارتقاء شغلی یافته و در گروه بالاتر شغلی فعالیت می نمایند.
به گزارش پلات به نقل از ایسنا، برابر ماده ۴۸ قانون كار به منظور جلوگیری از بهره كشی از كار دیگری نظام ارزیابی و طبقه بندی مشاغل با استفاده از استاندارد مشاغل و عرف مشاغل كارگری در كشور باید توسط وزارت كار تهیه و به مرحله اجرا در آید. طرح طبقه بندی مشاغل در تمام كارگاه های مشمول قانون كار لازم الاجرا است و كارفرمایان موظفند با همكاری كمیته طبقه بندی مشاغل كارگاه یا موسسات ذیصلاح طرح نسبت به تهیه طرح طبقه بندی مشاغل اقدام نمایند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب